Binnen de EU geldt een richtlijn op basis waarvan de lidstaten een btw-tarief van 0% hanteren als het object dat verkocht wordt, naar een andere lidstaat wordt overgebracht en de koper een ondernemer is. In het btw-jargon is dit een ‘intracommunautaire levering’. De koper geeft deze aankoop dan in zijn eigen lidstaat aan en kan – als hij zelf niet vrijgesteld is van btw – deze btw gelijktijdig ook weer in aftrek brengen. De verkopende ondernemer moet zo’n transactie vermelden op de periodieke “Opgaaf intracommunautaire prestaties” en moet bewijs kunnen leveren van het grensoverschrijdende karakter van de verkoop en van de levering naar het buitenland. Met name het bewijs van de feitelijke levering naar het buitenland is in de praktijk een belangrijk aandachtspunt. Dat des te meer als de koper de auto komt afhalen. Een zogenaamde ‘vervoersverklaring’ of ‘afhaalverklaring’ alleen is dan niet voldoende bewijs.
Als de koper een particulier is, is het uitgangspunt het btw-tarief van het land waar de auto gekocht wordt. Koopt bijvoorbeeld een Duitse particulier een auto in Nederland, dan betaalt hij 21% Nederlandse btw.
Hierop geldt een uitzondering: als de auto niet ouder is dan 6 maanden en niet meer dan 6000 kilometer gereden heeft, geldt ook voor de particuliere koper een 0%-tarief in het land van aankoop en moet hij btw betalen in zijn eigen woonland.
Als bijvoorbeeld een Duitse particulier zo’n auto in Nederland koopt, krijgt hij van de Nederlandse ondernemer die de auto verkoopt (mits voldaan is aan de voorwaarden daarvoor) een factuur met 0% btw en moet hij zelf Mehrwertsteuer afdragen aan de Duitse belastingdienst.