Een laadpaal bij de woning van een werknemer met een auto van de zaak wordt gezien als onderdeel van het ter beschikking stellen van de auto. De bijtelling wordt hier dus niet hoger door. Dat geldt niet alleen bij het verstrekken van zo’n laadpaal door de werkgever, maar ook als de werkgever de door de werknemer zelf gemaakte kosten voor het plaatsen van de laadpaal vergoedt.
Als er geen sprake is van een bijtelling omdat de auto van de zaak aantoonbaar voor niet meer dan 500 privékilometers per jaar wordt gebruikt, geldt er ook geen bijtelling voor de laadpaal.
Voor de elektriciteitskosten mogen werkgever en werknemer overeenkomen dat de werknemer de feitelijk verbruikte elektriciteit voor de auto van de zaak tegen kostprijs doorlevert aan de werkgever. Ook de kosten van een meter om het feitelijke verbruik te kunnen vaststellen, behoren dan tot die kostprijs. Zo’n overeenkomst levert dan geen belast loon op voor de werknemer.
Als een werkgever een laadpaal betaalt voor een eigen auto van de werknemer is de goedkeuring niet van toepassing. In dat geval kan de werkgever voor de totale autokosten niet meer onbelast vergoeden dan € 0,19 per gereden zakelijke kilometer. De kosten voor de elektriciteit zijn inbegrepen in die onbelaste vergoeding.
Ondernemers met een elektrische of plug-in hybride auto kunnen de kosten die samenhangen met de oplaadvoorziening aftrekken bij het berekenen van hun fiscale winst. Ook voor hen geldt dat de forfaitaire bijtelling hierdoor niet hoger wordt.